Wandelen, witte stadjes en sherry

Dinsdag hebben we een excursie gehad naar Nationaal Park El Torcal. Dit gebied was oorspronkelijk zeebodem, en is door de miljoenen jaren heen veranderd in wat het nu is. Het bestaat uit kalksteen die door de zee, en later wind en regen in hele bijzondere formaties zijn veranderd.
Middels een 2 uur durende bustocht zijn we naar El Torcal gebracht. Een mooie busrit, waarbij het laatste stuk berg-op ging met diverse haarspeldbochten. Spannend met zo’n grote touringcarbus, zeker toen er ook nog tegenliggers kwamen! Ons werd verteld dat de Vuelta hier regelmatig langskomt voor bergritten. Nu ik het heb gezien, kan ik met voorstellen dat dit interessante wielerwedstrijden kan opleveren.
Door El Torcal hebben we een wandeltocht gedaan van 2750m. Deze wandeling was bewegwijzerd middels pijlen op de stenen, en dat was maar goed ook want van een duidelijk pad was geen sprake. De gehele wandeling moesten we klauteren en klimmen over stenen, stijgen en dalen, en ook nog stukken door bosrijk gebied. De wandeling heeft uiteindelijk ruim 2 uur geduurd, maar was zo ontzettend mooi! Een hele mooie omgeving; waar je ook keek waren bijzondere rotsen zichtbaar. Net alsof er niks anders op de wereld bestaat. Ik heb er erg van genoten!

Op woensdag hebben we Ronda verlaten en zijn we naar het westen gereden. Wederom weer een prachtige busrit over een smalle weg door onder andere een kurkeiken-bos heen. Eens in de 8 jaar wordt de barst van deze bomen verwijderd, en worden daar kurken van gemaakt. Overigens is de laatste jaren de markt in kurk behoorlijk ingestort, aangezien tegenwoordig er steeds meer flessen wijn worden afgesloten met gewone doppen.
We zijn door diverse witte dorpjes heen gereden; het toonbeeld van Andalusie. Deze Pueblos Blancos zijn zo geschilderd om de warmte buiten te houden. In combinatie met dikke muren en kleine ramen zorgt dit ervoor dat het binnenshuis heerlijk koel is (tegenover buitentemperaturen tot wel 40 graden in de hoogzomer!).
We hebben een tussenstop gemaakt in Grazalema; een klein wit dorpje in National Park de Grazalema. Dit gebied is het meest regenachtige gebied van Spanje, waardoor er relatief veel groen zichtbaar is. Onze gids (die deze reis al ruim 30 keer heeft begeleid) gaf echter aan dat hij het nog nooit meegemaakt heeft dat het regende als hij in Grazalema was. Dit zegt dus ook wel wat over de totale hoeveelheid regen wat in Spanje valt!
We overnachtten in Arcos de la Frontera: een van de mooiste witte dorpjes van Andalusie. Hier hadden we tijd om door de stad heen te slenteren en te verdwalen in de wirwar van straatjes. Naast alle witte gevels, kenmerken deze dorpjes zich door smalle en stijle straatjes bestraat met kasseien. En ondanks deze smalle straatjes rijden er bijna overal nog auto’s doorheen! Het vraagt heel wat stuurmanskunst om hier in overwegend schakel-auto’s rond te rijden. Eigenlijk alle auto’s die hier rondrijden hebben deuken en lakschade door muren waar ze langs zijn geschuurd. En het mooie is dat de auto’s ook nog eens geparkeerd staan in deze straatjes met een briefje met telefoonnummer van de eigenaar achter de voorruit; als je er langs moet, kun je de eigenaar bellen om hem te verplaatsen…

Op donderdag zijn we via Jerez de la Frontera naar Sevilla gereden. Jerez is bekend om zijn sherry-productie. Net zoals de Port alleen rondom Porto wordt gemaakt, wordt de Sherry alleen rondom Jerez gemaakt. Er zijn vele verschillende bodega’s in Jerez, en daarvan hebben wij de oudste bezocht.
Voor degene die het interesseert: sherry wordt gemaakt van druiven die in het gebied rondom Jerez groeien. Door de invloeden van zee en 2 rivieren heeft dit gebied een bepaalde vochtigheidsgraad, wat een speciale smaak geeft aan deze druiven. De druiven worden geperst en in eiken vaten van 60 liter elk gestopt. Afhankelijk van het soort sherry wat wordt gemaakt (Fino, Amontillado of Olorosa) wordt er een bepaalde hoeveelheid alcohol aan toegevoegd, en worden ze gedurende 5 – 9 jaar in de vaten opgeslagen. Dit gebeurt in hele grote hallen (‘wijnkathedraal’ genoemd), waar een heel stabiel microklimaat qua vochtigheid, warmte en licht bestaat. De vaten staan opgestapeld in rijen van 3. De onderste rij bevat de oudste sherry, en als deze rijp is wordt ¼ hiervan gebotteld. Dit wordt vervolgens aangevuld met ¼ van de rij erboven, en dit weer met ¼ van de bovenste (jongste) wijn. Hierdoor blijft de kwaliteit van de sherry constant, onafhankelijk van goede/slechte oogstjaren.
We krijgen een rondleiding door de bodega. Interessant om te horen en te zien hoe sherry wordt geproduceerd. Daarnaast was het ook mooi om te zien hoe al die vaten staan opgesteld in de verschillende hallen. Na de rondleiding hebben we ook nog een proeverij van sherry gehad. En zelfs ik kon heel duidelijk het verschil proeven tussen de verschillende soorten sherry!

Na de tussenstop in Jerez de la Frontera zijn we doorgereden naar Sevilla, waar we eind van de middag zijn aangekomen. Dit schijnt een hele mooie stad te zijn, waar we de komende dagen gaan verblijven. Hierover later meer!