Weer thuis (fijn, maar ook jammer!)
Door: Franka Appelman
Blijf op de hoogte en volg Franka
24 September 2012 | Duitsland, Trier
Helaas was de organisatie van het festival wat minder goed. Het was namelijk niet echt duidelijk wáár we precies mochten optreden. Ook niet waar we met de bus konden staan en waar we ons konden omkleden en klaarmaken voor het concert. Uiteindelijk konden we ergens op een parkeerplaats de bus parkeren, en hebben we in de bus omgekleed (leuk met 60 man!), onze instrumenten gepakt en gelopen naar de concertlokatie.
Het concert zelf ging trouwens weer goed, met weer voldoende publiek. Het publiek kon alleen niet tippen aan het publiek in Trier...
Na afloop van dit concert, hadden we nog een gezamelijk optreden met alle andere orkesten onder leiding van Alain Crepain (kennelijk een erg bekende Belgische dirigent). De muziek hadden we al opgestuurd gekregen, en in Nederland hadden we al een keer gereperteerd met Alain Crepain.
Wat een happening, om met ongeveer 800 man een concert van 45 minuten te geven! We moesten allemaal bij de eigen instrumentengroep gaan staan, dus stonden we daar ongeveer met 50 baritons te spelen! Staand spelen met een bariton is een hele opgave voor de spierballen, dus dat was erg zweten geblazen! Het was niet een top-concert, maar natuurlijk wel bijzonder om mee te mogen maken!
Na afloop hadden we het afscheidsdiner van NMP in Dinant. En vervolgens ben ik weer in het slagwerkbusje gestapt, waarmee we vanuit Dinant rechtstreeks naar Zaandam zijn gereden. Om ongeveer half 2 was ik weer thuis; fijn dus dat ik vandaag nog een dagje vrij had!
Al met al heb ik weer een geweldige concertreis gehad, waar ik weer een zeer positieve herinnering aan overhoud! Jammer dat het al weer voorbij is, maar ook wel weer fijn om thuis bij Wilco te zijn!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley