Welkom in Afrika!

Na vele maanden van voorbereiding is de reis naar Ghana eindelijk begonnen. Het idee ontstond toen mijn zusje Nanda besloot om een aantal maanden vrijwilligerswerk te gaan doen in Ghana. En het leek mij wel een leuk idee haar dan op te zoeken. Van het een kwam het ander,  en nu ben ik dus ondertussen in de hoofdstad van Ghana aanbeland; Accra.

Mijn idee was ook het idee van papa. Dus die zit nu ook in Ghana!  Pap heeft wat meer verlof-mogelijkheden dan mij, dus die is afgelopen dinsdag al naar Ghana gereisd. Het idee is nu dat ik vandaag naar Tamale vlieg,  en dat ik daar dan Nanda en pap ontmoet. Dan vieren we een week samen vakantie, en vervolgens vliegen pap en ik weer terug naar Nederland.
We hebben een auto met chauffeur (Fofo) gehuurd,  dus hebben veel mogelijkheden om rond te reizen.

Overigens was mijn reis bijna niet doorgegaan. Lufthansa besloot namelijk net deze week te gaan staken,  waardoor mijn vlucht werd geannuleerd. In allereil heb ik een nieuw ticket geboekt bij British Airways, waardoor alsnog in Ghana ben aangekomen! Daarmee moest ik helaas overstappen op het mij zo gevreesde Londen Heathrow. Dit keer eindelijk een positieve ervaring,  want binnen en kwartier wad Ik al langs douane en tassencontrole. Ik begon zelfs te twijfelen of ik het allemaal goed haar gedaan! Verder is de reis ook goed gegaan,  en werd ik ondanks een vertraagde vlucht en bijna een uur wachten bij de douane netjes opgewacht door een medewerker van het hotel.

Vanmorgen heb ik mijn cultuurshock gelijk gehad. Aangezien ik pas in middag naar Tamale vlieg, had ik een paar uurtjes ter vrije besteding in Accra. Op advies van de hotel-receptionist ben ik een stukje gaan lopen naar 'the mall'. Dit bleek een winkelstraat te zijn midden in een wijk met golfplaten huisjes,  waar de kippen en geiten gewoon op straat liepen. Ik keek mijn ogen uit,  maar de locals keken ook hun ogen uit met mijn verschijning (melkflessen onder een korte broek,  camera op de borst...). Ik trok veel bekijks en veel aandacht. Ik werd meermalen aangesproken,  gevraagd waar ik vandaan kom en hoe lang ik in Ghana blijf. 
Van Wilco heb ik geleerd wantrouwend te zijn naar mensen in het buitenland die je aanspreken,  omdat ze vaak geld van je willen hebben. Maar hier ben ik er nog niet uit of ze inderdaad wat van me willen,  of dat ze écht zo vriendelijk zijn.  Ik voelde me in ieder geval niet onveilig.

Het weer is trouwens voor Ghanese begrippen matig. Bij aankomst gisteren veel regen en onweer. Vandaag ook een bewolkte dag,  met een hoge luchtvochtigheidsgraad. Ik zweet me kapot!  Ik heb begrepen dat dit wel abnormaal is voor deze tijd van het jaar,  aangezien het nog geen regentijd is. Veel drinken dus maar,  in combinatie met een goede zout-intake middels de dopjes die ik me heb!