Vulcanoes National Park

We zijn ondertussen een paar dagen op het 3e eiland van onze vakantie; Big Island. Door de locals hier wordt dit eiland Hawai’i genoemd. Big Island is het grootste eiland van alle eilanden van Hawai; hij heeft het oppervlakte van ongeveer 3x Gelderland.

We zitten nu aan de zuidoost kust van het eiland, nabij Pahoa, in een B&B. Aan deze kant van het eiland valt erg veel regen; men zegt dat hier de meeste regenval per jaar is ter wereld. Nederland is hier eigenlijk dus nog niks bij!
Bijzonder aan deze accommodatie is dat er ’s nachts een kakofonie aan geluiden te horen is. We dachten eerst dat we vogels hoorden zingen, maar bij navraag aan onze gastvrouw blijkt het geluid voortkomt uit kikkers!

De reden dat we aan deze regenachtige kant van het eiland overnachten, is dat hier Volcanoes National Park ligt. Alle eilanden van Hawai komen voort uit vulkanen, die in de tijd van duizenden jaren de eilanden hebben opgeworpen uit de oceaan. Op Big Island is echter reeds jarenlang (ongeveer 50jr) een vulkaan actief, dit is nu een groot nationaal park. En in dit nationale park hebben we een paar dagen rondgelopen/-gereden.
Zoals gezegd betreft dit een actieve vulkaan met nog actieve lavastromen. Helaas voor ons echter is de lavastroom afgelopen week ‘underground’ gegaan, en hebben we de stroom zelf niet kunnen zien.
Er is echter meer dan genoeg te zien in dit park. Op verschillende plekken in het park zijn (hoge of lage) ‘steamvents’ te zien; plekken waar lava bijna aan de oppervlakte ligt en er door de warmte stoom uit de grond komt. Ook zijn er diverse kraters te zien.
Verder zijn de lavastromen door de jaren heen nog wel te zien als volledig verbrande stukken grond / rots. Afhankelijk van wanneer de lava er heeft gestroomd, is er weer enkele begroeiing te zien. We hebben een wandeling gedaan over een lavastroom uit de jaren ’70; hier waren weer enkele planten en struiken te zien. Echter op een lavastroom van 2jr geleden groeit nog niks. Over deze laatste lavastroom mag overigens nog niet gewandeld worden; de ondergrond is nog niet hard genoeg en er kan nog beweging in komen (met daarbij scheuren) door het gewicht van de lava.
De lavastromen lopen (logischerwijs) allemaal naar het laagste punt, in dit geval dus de oceaan. Er lag altijd een kustweg op dit eiland, welke dus is ‘overwoekerd’ door de lavastromen. Tegenwoordig kun je het eiland dus niet meer helemaal rondom rijden, aangezien de kustweg nu niet meer begaanbaar is. De voormalige kustweg stopt dus op de plek waar de lava er overheen is gestroomd.