Eindelijk WILHELMUS!!!!!!!!!!!!!!!!!
Blijf op de hoogte en volg Franka
11 Augustus 2012 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Zoals jullie wel zullen begrijpen, hebben we gisteren een geweldige avond gehad, aangezien we getuigen waren van de gouden medaille van de Nederlandse hockey-dames!
De hele wedstrijd was één groot oranje-feest. Ze zeggen wel eens dat Nederlanders heel creatief zijn in het veroveren van belangrijke sporttickets, en dat kan ik nu ook begrijpen. Het stadion was gevuld met 60% oranje-geklede mensen, daarnaast Britten en een enkele Argentijn.
Onderweg naar het hockeystadion kwamen we al veel oranje tegen. Vlak voor het stadion was er veel commotie; bleek daar Kleintje Pils te staan om typisch Nederlandse liederen te spelen. En hieraan werd natuurlijk enthousiast gehoor gegeven, want er werd uitbundig meegezongen. De Britten en Argentijnen stonden met open mond te aanschouwen wat er nu allemaal gebeurde!
De westrijd zelf was niet echt van hoogstaand niveau, maar de spanning was natuurlijk om te snijden. En het oranje-volk (inclusief ook weer Kleintje Pils) liet goed van zich horen tíjdens de wedstrijd.
We zaten op de voorste rij van de tribune's achter het doel waar in de 2e helft de doelpunten vielen. We zaten dus met onze neus bovenop de cruciale momenten.
Nadat er 2 doelpunten vanuit een strafcorner waren gevallen, moest er nog 20 minuten gespeeld worden. En toen was de overmacht van Nederland best groot. Alles lukte bij de Nederlanders, en niks lukte meer bij de Argentijnen.
De vreugde was natuurlijk heel erg groot toen het fluitsignaal eindelijk klonk. Speelster die elkaar huilend van geluk om de schouders vallen. Een uitzinnig publiek die goed van zich liet horen. Wat bijzonder om bij dat moment aanwezig te mogen zijn. Echt kippevel!
Ja, en toen natuurlijk de huldiging. 'Onze' dames stonden letterlijk te trappelen om op de hoogste trede te gaan staan, maar eerst moesten ze nog wachten totdat alle Britse en Argentijnse dames gehuldigd waren. Iedereen werd bij naam genoemd tijdens het omhangen van de medaille en het ontvangen van de bloemen. Het Wilhelmus werd uiteraard uitbundig meegezongen.
Bij het verlaten van het stadion werd het feestje op het Olympisch Park uiteraard nog even voortgezet. Zet daar nog een stel Fransen bij, die de halve finale van het handbal hadden gewonnen, en het werd een gezellig geheel! Ik heb ook begrepen dat de dames 's avonds laat nog gehuldigd zijn in het Holland Heineken Huis.
Al met al dus eeen hele bijzondere avond om mee te mogen maken. We hebben gegokt om kaartjes voor de dames-hockey-finale aan te vragen, maar deze gok heeft heel erg goed uitgepakt!
De hele wedstrijd was één groot oranje-feest. Ze zeggen wel eens dat Nederlanders heel creatief zijn in het veroveren van belangrijke sporttickets, en dat kan ik nu ook begrijpen. Het stadion was gevuld met 60% oranje-geklede mensen, daarnaast Britten en een enkele Argentijn.
Onderweg naar het hockeystadion kwamen we al veel oranje tegen. Vlak voor het stadion was er veel commotie; bleek daar Kleintje Pils te staan om typisch Nederlandse liederen te spelen. En hieraan werd natuurlijk enthousiast gehoor gegeven, want er werd uitbundig meegezongen. De Britten en Argentijnen stonden met open mond te aanschouwen wat er nu allemaal gebeurde!
De westrijd zelf was niet echt van hoogstaand niveau, maar de spanning was natuurlijk om te snijden. En het oranje-volk (inclusief ook weer Kleintje Pils) liet goed van zich horen tíjdens de wedstrijd.
We zaten op de voorste rij van de tribune's achter het doel waar in de 2e helft de doelpunten vielen. We zaten dus met onze neus bovenop de cruciale momenten.
Nadat er 2 doelpunten vanuit een strafcorner waren gevallen, moest er nog 20 minuten gespeeld worden. En toen was de overmacht van Nederland best groot. Alles lukte bij de Nederlanders, en niks lukte meer bij de Argentijnen.
De vreugde was natuurlijk heel erg groot toen het fluitsignaal eindelijk klonk. Speelster die elkaar huilend van geluk om de schouders vallen. Een uitzinnig publiek die goed van zich liet horen. Wat bijzonder om bij dat moment aanwezig te mogen zijn. Echt kippevel!
Ja, en toen natuurlijk de huldiging. 'Onze' dames stonden letterlijk te trappelen om op de hoogste trede te gaan staan, maar eerst moesten ze nog wachten totdat alle Britse en Argentijnse dames gehuldigd waren. Iedereen werd bij naam genoemd tijdens het omhangen van de medaille en het ontvangen van de bloemen. Het Wilhelmus werd uiteraard uitbundig meegezongen.
Bij het verlaten van het stadion werd het feestje op het Olympisch Park uiteraard nog even voortgezet. Zet daar nog een stel Fransen bij, die de halve finale van het handbal hadden gewonnen, en het werd een gezellig geheel! Ik heb ook begrepen dat de dames 's avonds laat nog gehuldigd zijn in het Holland Heineken Huis.
Al met al dus eeen hele bijzondere avond om mee te mogen maken. We hebben gegokt om kaartjes voor de dames-hockey-finale aan te vragen, maar deze gok heeft heel erg goed uitgepakt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
