In het ´verre oosten´

Via een dodelijke saaie autorit over hoogvlaktes en lavavelden waarbij er in de verre omgeving niks te zien was dan vlakte, zijn we aanbeland in het oosten van IJsland. We hebben via verschillende hotels het oosten van IJsland doorkruist.

Het noordoosten van IJsland bestaat uit verschillende smalle fjorden met dorpjes aan de kust. Erg schilderachtig om allemaal te zien en leuk om langs de kust te rijden en (wederom) van de uitzichten te genieten.
In het noordoosten hebben we een uitstapje gemaakt naar een fjord waar papegaaiduikers zouden zitten. Aangezien papegaaiduikers een beperkt aantal maanden aan land zit om broeden en de rest van het jaar op de zee, vonden we dit een mooie mogelijkheid om papegaaiduikers een keer in het écht te zien. Dit ‘uitstapje’ bleek echter een autorit van 90 minuten (enkele reis) te zijn over niet-geasfalteerde wegen, een hoge bergpas met stijgingspercentage van 10% en diverse haarspeldbochten, en ook nog met zodanig dichte mist dat we nauwelijks 20m zicht hadden. Ik heb doodsangsten uitgestaan in de auto, maar… uiteindelijk hebben we de papegaaiduikers wel gezien! En dan ook nog in meerdere getalen, dus de angstige autorit was gelukkig nog ergens goed voor!

Het zuidoosten heeft echter een heel ander uiterlijk. Hier wordt de natuur gevormd door de grootste gletsjer van IJsland, de Vatnajökull. Deze gletsjers heeft een oppervlakte van 800km2 en is daarmee de grootste gletsjer van Europa. De Vatnajökull is ook die witte vlek die op alle landkaarten van IJsland staat, en is ook altijd ingetekend in de weerkaarten. Kortom: een gletsjer van formaat!
En dat is te merken ook als je er langs rijdt. Kilometers lang (letterlijk urenlang en dagenlang) reden we langs allerlei uitlopers van de gletsjer en langs lagunes van puin wat door de jaren heen door de gletsjer naar beneden is meegenomen. Onder andere ook langs een meertje waar de afgebroken ijsbergen letterlijk in ronddrijven, totdat ze door de zee worden meegenomen en daar smelten.
Een deel van de Vatnajökull is nationaal park, en daarmee toegankelijk gemaakt voor toeristen als ons. Dit hield in dat we heerlijk hebben kunnen wandelen over en langs de bergen die de gletsjer heeft gemaakt (de gletsjer zelf hebben we niet over kunnen wandelen, aangezien dit ‘gevaarlijk’ gebied is en uitsluitend toegankelijk onder begeleiding van een gids).

Het weer is gelukkig weer wat beter als de dagen in het noorden: lekker zonnig en goed temperatuurtje. We zouden in een t-shirt kunnen rondlopen (alleen hebben we deze niet mee…).

Pap: het wordt hier nog wel een paar uurtjes per nacht donker (of eigenlijk meer schemerig). Rond 23u wordt het donkerder en rond 3u wordt het weer licht. De vakantiehuisjes en hotels zijn slecht bedeeld met verduisterende gordijnen, dus in de slaapkamer is het ook slechts een paar uurtjes per nacht donker. Het slapen gaat hierdoor wat slechter. Het noorderlicht is overigens alleen in de wintermaanden zichtbaar, dus maken wij helaas niet mee.

Mam: in ons 2e vakantiehuisje is het gelukt om alle dagen zelf te kunnen koken. We hebben zelfs een keer geBBQ-ed. Echt op zijn Appelmans: in de regen en vervolgens binnen het vlees opeten omdat het te koud was! De afgelopen dagen in de hotels moesten we weer uit eten. Hopelijk gaat het in het komende vakantiehuisje weer lukken om zelf te koken!

Johan/Fleur: ik kwam erachter dat jullie oude mailadressen nog in de mailinglist stonden, dus die heb ik de vorige keer veranderd. Het klopt dus dat jullie niet eerder bericht hadden gehad.